Οι άνθρωποι «φεύγουν», μόνο όταν τους αποχαιρετάμε από τη μνήμη μας. Αυτό δεν συμβαίνει όμως και με τους μουσικούς των Lynyrd Skynyrd που αγαπήσαμε αλλά δεν είναι πια μαζί μας. Μέσα από την μουσική τους, θα είναι για πάντα μαζί μας και θα μας συντροφεύουν για μια ολόκληρη ζωή. Έτσι γίνετε και με τον κιθαρίστα τους τον Ed King, που στις αρχές των 70’s, τους μετέτρεψε σε εξαμελές σχήμα, με τρεις κιθαρίστες στην πρώτη γραμμή κι έτσι αποκτούν λοιπόν σκηνικές δυνατότητες και ο ήχος τους συμπληρώνετε ιδανικά.

Αυτός ο Αμερικανός μουσικός, ήταν αρχικά κιθαρίστας στο Psychedelic Rock συγκρότημα των Strawberry Alarm Clock, ενώ αργότερα ήταν μέλος στο σπουδαίο νότιο Rock συγκρότημα των Skynyrd από το 1972 έως το 1975 και πάλι από το 1987 έως και το 1996.

Ο Ed γεννήθηκε σ’ ένα προάστιο του Los Angeles στο Glendale, στην California, όπως είπαμε ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη των Strawberry Alarm Clock, όταν ήταν ήδη 18 χρονών στα μέσα της δεκαετίας του '60. Η μεγαλύτερη επιτυχία τους ήταν στα 1967 με το τραγούδι “Incense And Peppermints”, το οποίο έφτασε ως το Νο.1 του Billboard Hot 100.

 

 

Ο King συναντήθηκε με τα μέλη των Skynyrd στο Jacksonville, όταν το συγκρότημα των One Percent (πρώιμοι Skynyrd), άνοιξαν ένα show για τους Strawberry στις αρχές του 1968. Ο Ed ήταν τόσο ερωτευμένος με την δυναμική μουσική του συγκροτήματος που είπε στον τραγουδιστή (Ronnie Van Zant), ότι εάν ποτέ  χρειαζόταν τις υπηρεσίες του, θα ήταν ευτυχής να συμμετάσχει στο group. Όταν το 1972 ο μπασίστας Leon Wilkeson εγκατέλειψε το σχήμα, ο Van Zant πήρε τον King και του ζήτησε να συμμετάσχει στους Skynyrd ως ο νέος μπασίστας τους. Πάντως ο Wilkeson σύντομα εξέφρασε τη λύπη του για την απόφαση του και επανήλθε στο συγκρότημα και ο Ed άλλαξε θέση ως κιθαρίστας, δημιουργώντας μαζί με τους Allen Collins και Gary Rossington την τριπλή κιθαριστική επίθεση, γνωστή και ως “Three Guitar Army”, που έγινε ο ήχος υπογραφής και το σήμα κατατεθέν των Lynyrd Skynyrd. Ο King βρέθηκε στις γραμμές των Southern Rock θρύλων Skynyrd, συμβάλλοντας καθοριστικά στην κλασική τους σύνθεση με τις 3 κιθάρες, που έμεινε για πάντα στην Rock ιστορία, όντας ένας από τους δημιουργούς του μυθικού Νότιου ήχου του group.

Οι δεξιότητες της κιθάρας και των τραγουδιών του Ed King ήταν ένα βασικό στοιχείο των τριών πρώτων δίσκων των Skynyrd, “Pronounced 'Lēh-'nérd' Skin-'nérd”, “Second Helping” και “Nuthin‘ Fancy”. Ο Ed έγραψε μια από τις πιο αναγνωρίσιμες παγκόσμιες επιτυχίες του συγκροτήματος, τον πασίγνωστο ύμνο “Sweet Home Alabama”, το τραγούδι φέρει την υπογραφή τριών μελών του συγκροτήματος, του Ed, του Rossington και του Ronnie Van Zant. Το μεγαλύτερο μερίδιο στη σύνθεση του τραγουδιού φέρει ο King, ο οποίος το εμπνεύστηκε μέσα σε μια νύχτα, ακούγοντας ένα κιθαριστικό riff του Rossington. Η περίφημη φράση «turn it up» που ακούγετε στην αρχή του τραγουδιού, έγινε από τον Ronnie στο ξεκίνημα, κανονικά δεν ήταν να μπει στο τραγούδι, απλά ο Ronnie ζήτησε να του δυναμώσουν τον ήχο στα ακουστικά του για να μπορεί να το ακούει καλύτερα, ενώ η αντίστροφη μέτρηση που ακούγεται στην αρχή του τραγουδιού είναι από τον Ed King.

Άλλα τραγούδια που έγραψε ο King ή συν-έγραψε για τους Skynyrd περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων το “Poison Whiskey”, το “Saturday Night Special”, το “Whisky Rock-A-Roller”, αλλά και το “Workin’ For MCA”.

Η αναχώρηση του King από τους Skynyrd έγινε το 1975 που συνέβη κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα δύσκολης live περιοδείας, το σχήμα συνέχισε με δύο μόνον κιθαρίστες για μερικούς μήνες πριν ανακαλύψουν τον Steve Gaines το 1976.

Στην συνέχεια, δέκα χρόνια αργότερα, όταν ανασυγκροτήθηκαν οι Skynyrd ο Ed King ήταν εκεί, αλλά ο Ed αποχώρησε οριστικά εννέα χρόνια μετά, εξαιτίας σειράς προβλημάτων υγείας. Έκτοτε χάθηκε από τα μουσικά πράγματα, μέχρι το 1987, όταν υπήρξε κινητήριος δύναμη στην επανένωση των Skynyrd. Ο King ήταν πάντως, ένας από τους βασικούς κιθαρίστες στην επανένωση των Lynyrd Skynyrd που έλαβε χώρα το 1987 και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην live περιοδεία, αλλά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει ξανά το συγκρότημα το 1996 λόγω καρδιακής ανεπάρκειας. Το 2011 μπόρεσε και έλυσε οριστικά τα προβλήματα αυτά με επιτυχή μεταμόσχευση καρδιάς, αλλά στα επόμενα χρόνια ξεκίνησε μια νέα μάχη ενάντια στον καρκίνο των πνευμόνων, την οποία κι έχασε τελικά στα 68 του χρόνια, πεθαίνοντας στο σπίτι του, όπου είχε μεταφερθεί όταν στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν πλέον να κάνουν κάτι για εκείνον.

 

Το παίξιμο του στην κιθάρα επηρέασε πολλούς μουσικούς, όπως μεταξύ άλλων και τον μπασίστα Cliff Burton (Metallica).

 

 

Ο Ed King είχε καρκίνο του πνεύμονα 3 μήνες πριν από το θάνατο του, ενώ πέθανε στο σπίτι του στο Nashville (Tennessee), στις 22 Αυγούστου του 2018 στα 68 του χρόνια. Ο θάνατος του ανακοινώθηκε μέσω της προσωπικής του σελίδας στο FaceΒook, η οποία έγραφε… “Με μεγάλη θλίψη ανακοινώνουμε τον θάνατο του Ed King που πέθανε στο σπίτι του στο Nashville, στις 22 Αυγούστου του 2018. Ευχαριστούμε τους φίλους και τους οπαδούς του για την αγάπη και την υποστήριξη στον Ed, κατά τη διάρκεια της ζωής και της μουσικής του καριέρας”.

Το ιδρυτικό μέλος των Skynyrd, ο Gary Rossington, δημοσίευσε μια δήλωση μετά το θάνατο του Ed King… “Ο Ed ήταν ο αδελφός μας και ένας σπουδαίος τραγουδοποιός και κιθαρίστας, γνωρίζω ότι θα επανενωθεί με τα υπόλοιπα αγόρια στον Rock And Roll Heaven, οι προσευχές είναι με την οικογένεια του”.

 

 

 

Pronounced 'Lĕh-'nérd 'Skin-'nérd (13-August-1973)

Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα, αλλά και εντελώς φανταστικά album της Southern Rock ιστορίας. Απλά είναι ένα από τα μεγαλύτερα ντεμπούτο albums, για ένα από τα μεγαλύτερα σχήματα, ποτέ. Είναι ένα από τα 5 κορυφαία Νότια Rock albums που κυκλοφόρησαν ποτέ πέρα ​​από κάθε αμφισβήτηση, αλλά κι ένα από τα μεγαλύτερα Rock album της δεκαετίας του ’70. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ένα μάτσο αγόρια από το Jacksonville, θα μπορούσε να έχει ένα τόσο πολύ μεγάλο δίσκο. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους, δύο από τους μεγαλύτερους Southern ύμνους όλων των εποχών είναι σε αυτό τον δίσκο, “Free Bird” και “Simple Man”. Υπάρχουν τραγούδια σε αυτό το album, που ούτε σε 500 χρόνια από τώρα, δεν θα ξανά γραφτούν όπως τα “Gimme Three Steps”, “Tuesday’s Gone” και “Mississippi Kid”.

Second Helping (15-April-1974)

Δεύτερο album για τους Skynyrd και είναι πολύ απλά το δεύτερο καλύτερο Southern Rock album που έγινε ποτέ. Τούτο είναι απλά ένα τέλειο album από το πρώτο τραγούδι έως και το τελευταίο, οι Skynyrd έχουν επίσης και την γνώστη αλλά και καλύτερη τριπλή κιθαριστική επίθεση που ακούστηκε ποτέ. Το συγκεκριμένο album καθιέρωσε το συγκρότημα στο ευρύ κοινό, αφού περιείχε την πολύ μεγάλη επιτυχία “Sweet Home Alabama”. Οι στίχοι του τραγουδιού υπήρξαν απάντηση στα “Alabama” και “Southern Man” του Neil Young με τα οποία υπαινίσσονταν ότι οι άνθρωποι στις νότιες Πολιτείες των ΗΠΑ ήταν ρατσιστές. Αυτός ο δίσκος διαθέτει και πιο ώριμο songwriting, δώστε προσοχή στα “Workin’ For MCA”, “The Ballad Of Curtis Loew”, “Swamp Music” και “Call Me The Breeze”.

Nuthin’ Fancy (24-March-1975)

Το τρίτο τους LP είναι κάπως αδύναμο, αλλά περιέχει τον σκληρό, κιθαριστικό ύμνο “Saturday Night Special”, όπου οδηγεί και τα οκτώ τραγούδια του δίσκου, αλλά και τα “On The Hunt”, “Whiskey Rock-a-Roller” είναι αξιόλογα. Τ’ αγόρια από το Jacksonville, άρχισαν μετά από αυτό το album να έχουν μια φανταχτερή περίοδο και με τα όπλα τους, έγιναν οι αδιαφιλονίκητοι θρύλοι του Νότιου Rock. Αν και ο δίσκος έχει μια Νότια σκληρή πλευρά από Hard Rock ήχους, πίσω από τη σιδερένια γροθιά του Ronnie, ο σκληρός Skynyrd ήχος που καθόριζε όμως τα δύο σφιχτά πρώτα albums, εδώ δεν υπάρχει και τόσο πολύ. Έχουμε κάποιες περικοπές όπως προκύπτει από την αγριάδα των προηγούμενων ​​LP, όχι δεν είναι ένα κακό album. Είναι ένα αξιοσέβαστο Νότιο Rock album, αλλά δεν είναι ακριβώς στα υψηλά πρότυπα και στάνταρτ που είχαν βάλει στο παρελθόν οι ίδιοι οι Skynyrd.

1991 (11-June-1991)

Με αυτό το album, ξεκινά για τα καλά, μετά από 14 ολόκληρα χρόνια το δεύτερο κεφάλαιο της ιστορίας των Skynyrd. Είχαν προηγηθεί οι συναυλίες της επανασύνδεσης το 1987 (δέκα χρόνια μετά το ατύχημα), αυτό ήταν το πρώτο album του νέου συγκροτήματος, το οποίο αναδημιουργήθηκε μετά την επιτυχία της επετειακής περιοδείας. Αυτό είναι και το πρώτο studio album της Johnny Van Zant εποχής, ένα προσιτό Southern Rock όχι στην ίδια κατηγορία όπως το παλιό κλασικό υλικό, αλλά συνιστάται για τους οπαδούς του είδους. Τα κυριότερα σημεία του δίσκου περιλαμβάνουν τα “Smokestack Lightning”, “Pure & Simple”, “I’ve Seen Enough” και “Mama (Afraid To Say Goodbye)”. Ενδιαφέρουσα επιστροφή, δεν υπάρχουν κάποιες πραγματικές εκπλήξεις, αλλά είναι ένα πολύ σταθερό Southern Rock album. Σε σύγκριση με πολλά Southern Rock σχήματα της εποχής στα 1991, το υλικό του δίσκου είναι απλά εκπληκτικό. Επίσης, υπήρξε το πρώτο για τον κιθαρίστα Randall Hall, αλλά και το τελευταίο του παλιού τους drummer Artimus Pyle.

The Last Rebel (16-February-1993)

Η πρώτη εντύπωση που σου δίνει αυτό το album, είναι ότι έχει μια σαφή βελτίωση σε σχέση με το “1991”, αυτός ήταν ο δεύτερος δίσκος του συγκροτήματος μετά την επανένωση του και συνδύαζε το Hard Rock με την Country, δημιουργώντας ένα καλό Southern Rock μείγμα, πραγματικά ένα καλό album. Τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου, είναι το ομώνυμο “The Last Rebel” και το “Born To Run”, εύκολα και τα δύο είναι οι νέες Skynyrd απόπειρες για κάτι πιο επικό όσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Κάθε οπαδός των Skynyrd πρέπει τουλάχιστον να ελέγξει το “The Last Rebel”, αυτό το νέο σχήμα δεν ακούγεται μπαγιάτικο ή προβλέψιμο. Οι Skynyrd θα έπρεπε να σταματήσουν μετά το reunion; Άλλοι λένε «ναι», ενώ άλλοι λένε «όχι», εγώ προσωπικά καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη τους να είναι δημιουργικοί ξανά. Ένα καλό παραδοσιακό Νότιο album, θα έλεγα όμως ότι το μεγαλύτερο μέρος του “The Last Rebel” ως album, είναι εξίσου το ίδιο λησμονημένο όπως και αυτό του “1991”.

Endangered Species (9-August-1994)

Αυτό είναι ένα ισοδύναμο ίσως και καλύτερο album αυτής της μόδας των MTV Unplugged, εκτός του ότι το έκαναν όμως μόνοι τους και χωρίς καθόλου να έχουν τη βοήθεια του εν λόγο μουσικού καναλιού. Εδώ οι Skynyrd, πήραν ένα σωρό από τα κλασικά τους τραγούδια, αλλά πραγματικά θα ήταν ωραίο να έχουμε ένα “Free Bird” ή ένα “Tuesday’s Gone” εδώ. Ο δίσκος αποτελείται από ακουστικές εκδοχές αρκετών κλασικών τραγουδιών τους, όπως τα “Down South Jukin’”, “Saturday Night Special”, “Sweet Home Alabama”, “I Ain't The One”, ίσως όμως θα έπρεπε να υπάρχουν κι άλλα πιο κλασικά τραγούδια από τον μεγάλο και ιστορικό κατάλογο του συγκροτήματος. Αυτός ήταν ο μοναδικός δίσκος των Skynyrd με τον κιθαρίστα Mike Estes στην σύνθεση τους, όπως και ο τελευταίος στον οποίο συμμετείχε ο original κιθαρίστας Ed King.

 

 

Incense And Peppermints [1967]

Wake Up… It’s Tomorrow [1968]

The World In A Sea Shell [1968]

Good Morning Starshine [1969]

Pronounced 'leh-'nerd 'skin-'nerd [1973]
Second Helping [1974]
Nuthin’ Fancy [1975]
Skynyrd’s First And Last [1978]
Legend [1987]
Southern By The Grace Of God [1988]
1991 [1991]
The Last Rebel [1993]
Endangered Species [1994]
Southern Knights [1996]

 

 

 

 

Tweet